زندگانی در مرگ....منصور حلاج

منصور حلاج...

ای اصحاب مرا بکشید

که در کشتنم زندگی دائمی است

و مرگم در زندگانیم

وزندگانیم در مرگم

نزد من محوشدن در ذات حق بالاترین کرامت هاست

وبقایم در صفاتم

از زشت ترین گناهان است

در دل ویرانه هایتان

جانم از زندگی ملول گشت

پس مرا بکشیدو استخوان های فانی ام را بسوزانید

در غروب این قبر ها

بر استخوان های پوسیده ام قدم نهید

در ضمیر روح باقی

راز محبوبم را می یابید

همانا من شیخ بزرگی در بالاترین مرتبه هستم

پس اجزای بدنم را از اجسام شعله ورم جمع کنید

از باد و اتش

و انگاه از اب فرات

همه را در زمینی که

خاکش مرده باشدبکارید

با او عهد میبندی که از

جام های گردان سیرابش کنی

از دست ساقیان پر سخاوت

وجوی های جاری

وچون هفت روز ابیاری اش کنی

بهترین گیاهان را خواهد رویانید...

....

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





نوشته شده در شنبه 17 ارديبهشت 1390برچسب:,ساعت 12:14 توسط مهدی| |

کپی برداری بدون ذکر منبع غیر مجاز می باشد
www.sharghi.net & www.kafkon.com & www.naztarin.com